هر علمی با کلمه هاش شناخته میشه اگر کلمه هاش رو اشتباه استفاده کنیم، ممکنه بی معنی بشه یا حتی معنای اشتباهی بده.
دوتا کلمه ی اصلی در مدیریت استراتژیک هست که گاهی اشتباهی استفاده میشه: برنامه ریزی استراتژیک و تفکر استراتژیک
فرقشون چیه؟
تفکر استراتژیک: یک تصویر بزرگ و نسبتا یکپارچه و در عین حال کلی و فاقد دقت را از محیط کسب و کار در ذهن ایجاد میکند. جهت گیری های مناسب را برای سازمان تشخیص می دهد. با تحلیل عوامل محیط خارجی و داخلی، ذهن را برای تصمیم گیری های خلاقانه و بدیع آماده می سازد.
برنامه ریزی استراتژیک : با تمرکز بر جزئیات کار ، داده های دقیقی را برای تعریف و تبیین و استراتژی ها فراهم می سازد. به حرکت سازمان در راستای تحقق استراتژی ها، کمک می کند . با روش های تحلیلی ، اهداف استراتژیک را به برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت اجرائی تبدیل و آن را عملیاتی می کند.
تفکر و برنامه ریزی استراتژیک می تواند در کنار هم نقش مکمل داشته باشند. تفکر استراتژیک چشم انداز می آفریند و برای تبیین و پیاده سازی آن از ابزار برنامه ریزی استراتژیک استفاده می شود . هنری میتنزبرگ ، متفکران را از برنامه ریزان استراتژیک جدا می داند . برنامه ریزان استراتژیک نقش های موثری مانند گردآوری داده ها ، همراهی متفکر استراتژیک برای خلق استراتژی و مشارکت در پیاده سازی چشم اندازهای استراتژیک را دارند اما متفکران استراتژیک در خلق چشم انداز و معماری استراتژی نقش دارند. هم تفکر استراتژیک و هم برنامه ریزی استراتژیک هر دو نیاز سازمان های امروزی هستند. این دو مفهوم متناقض یکدیگر نیستند ، بلکه مکمل هم هستند و به کارگیری هر دو در سازمان ها ضروری است. برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است که پس از تفکر استراتژیک اتفاق می افتد. استراتژی های مهم و خلاق از تفکر استراتژیک پدید می آیند که به ناگزیر باید از خلال اندیشه های همگرا و تحلیل گرا ( برنامه ریزی استراتژیک ) عملیاتی شوند . برنامه ریزی امری حیاتی است اما نمی تواند به خودی خود استراتژی های ویژه را خلق کند که بتوانند مرزهای صنعت را به چالش بکشند و تعبیری نو از صنعت ارائه دهند مگر آنکه تفکر استراتژیک آینده جدیدی را ترسیم کند. هنری میتنزبرگ معتقد است : برنامه ریزی و تفکر استراتژیک دربرگیرنده دو فرایند فکری مجزا هستند . برنامه ریزی استراتژیک با تجزیه و تحلیل ، ایجاد و رسمی کردن سیستم ها و رویه ها در ارتباط است و تفکر استراتژیک نیز شامل ترکیب یا تلفیق ، تقویت شهود و تفکر خلاق و نوآورانه در تمام سطوح سازمان است
جمع بندی:
تفکر استراتژیک: ترکیبی، نوآور، واگرا ، شهودی و خلاق است.
برنامه ریزی استراتژیک: منطقی، تجویزی، قاعده مند، همگرا و قراردادی ست.
